Voetballer - Mexico

Mexico

De nationale voetbalploeg van Mexico is de nationale voetbalvertegenwoordiger van het gelijknamige Noord-Amerikaanse land. 

Het maakte zijn debuut in het internationale voetbal op 9 december 1923 tegen Guatemala, in een vriendschappelijke wedstrijd die met 2-1 eindigde voor de Mexicanen.

In de loop van zijn geschiedenis heeft Mexico aan 16 edities van de Wereldbeker deelgenomen, met als beste resultaat de kwartfinales, bereikt in de thuisedities van 1970 en 1986. Wat de klasseringen betreft, eindigde Mexico in beide voornoemde edities op de zesde plaats. Het is de nationale ploeg met de meeste WK-optredens die nog nooit de halve finales van de competitie heeft bereikt. Op internationaal vlak zijn de grootste successen van Mexico de overwinning van een FIFA Confederations Cup (in 1999), elf overwinningen in de Gold Cup, het continentale evenement georganiseerd door de CONCACAF (in 1965, 1971, 1977, 1993, 1996, 1998, 2003, 2009, 2011, 2015 en 2019), en drie overwinningen in het Noord-Amerikaanse kampioenschap (in 1947, 1949 en 1991). Twee Zuid-Amerikaanse vice-kampioenstitels staan ook op het palmarès. Mexico eindigde tweede in de edities 1993 en 2001 van de Copa America, een toernooi waarvoor het van 1993 tot 2016 één van de door CONMEBOL uitgenodigde nationale ploegen was. Vermeldenswaard is ook de Olympische titel op de Spelen van Londen in 2012, een wedstrijd waarin het nationale team van Mexico met vijf ringen de gouden medaille won.

De FIFA geeft Mexico de eer het nationale team te zijn dat sinds zijn oprichting in de geschiedenis in de meeste officiële competities heeft gespeeld: negen toernooien. Bovendien was het nationale team van Mexico het tweede ter wereld (na de selectie van Costa Rica) dat de continentale titel van twee verschillende confederaties heeft gewonnen, namelijk het Noord-Amerikaanse voetbalkampioenschap en de Gold Cup. Dit alles maakt Mexico tot het meest succesvolle voetbalteam in Noord- en Midden-Amerika, hoewel het er nog niet in is geslaagd een wereldtitel te winnen of een top vier-klassering te bereiken in de hoogste FIFA-competitie voor nationale teams.

Het dankt zijn bijnaam El Tricolor (vaak afgekort tot El Tri) aan het feit dat zijn typische tenue altijd de kleuren groen (trui), wit (broek) en rood (sokken) heeft gehad, die typerend zijn voor de nationale vlag. Het speelt zijn thuiswedstrijden gewoonlijk in het Azteca Stadion in Mexico-Stad.

Op de wereldranglijst van de FIFA, die in augustus 1993 is opgesteld, stond Mexico in februari en juni 1998 en in mei en juni 2006 op de vierde plaats, terwijl de slechtste plaats die van Mexico was in juli 2015, de 40e was. Het neemt momenteel de 9e plaats in op de ranglijst.

Beginjaren

De voetbalsport werd in Mexico geïntroduceerd in het begin van de 20e eeuw door Europese mijnwerkers uit Engeland.De 1ste wedstrijd van Mexico was tegen Guatemala. Mexico won met 3-2.

Opstelling

In 1927 werd het officiële bestuursorgaan van het voetbal in Mexico opgericht. De Olympische Zomerspelen van 1928 waren Mexico's eerste internationale toernooi, waar Mexico in de ronde van 16 met 1-7 verloor van Spanje.

Mexico nam deel aan de FIFA Wereldbeker van 1930 in Uruguay, gegroepeerd met Argentinië, Chili, en Frankrijk. Mexico nam deel aan de eerste Wereldbekerwedstrijd ooit, een 4-1 verlies tegen Frankrijk, met Mexico's eerste Wereldbekerdoelpunt door Juan Carreño. In hun tweede wedstrijd ging Mexico met 3-0 onderuit tegen Chili. Mexico's derde wedstrijd, tegen Argentinië, bevatte de eerste penalty van het toernooi, gescoord door Mexico's Manuel Rosas.

Na de Tweede Wereldoorlog

Mexico verscheen niet meer in een FIFA Wereldbeker toernooi tot de Wereldbeker van 1950. Voor 1970 had Mexico moeite om veel indruk te maken op de Wereldbeker. Het was veruit het sterkste team in de Noord-Amerikaanse Voetbal Confederatie en zijn opvolger, CONCACAF, maar vond het moeilijk om te concurreren tegen Europese en Zuid-Amerikaanse teams. Doelman Antonio Carbajal heeft echter de eer de eerste speler ooit te zijn die aan vijf opeenvolgende Wereldbekers deelnam.

In 1965 won Mexico het CONCACAF kampioenschap om voor de eerste keer continentaal kampioen te worden.

In 1970 was Mexico gastheer van de Wereldbeker en begon hun campagne met een doelpuntloos gelijkspel tegen de Sovjet-Unie. Dit werd gevolgd door een 4-0 overwinning op El Salvador. Mexico drong door tot de volgende ronde met een overwinning tegen België. In de kwartfinales werd Mexico uitgeschakeld door Italië, dat met 4-1 verloor.

Mexico slaagde er niet in zich te kwalificeren voor de Wereldbeker van 1974, maar haalde wel de finale van 1978. Mexico werd vroegtijdig uitgeschakeld na drie nederlagen: 0-6 tegen West-Duitsland, 1-3 tegen Tunesië, en 1-3 tegen Polen. Mexico slaagde er niet in zich te kwalificeren voor de Wereldbeker van 1982.

In 1986 was Mexico opnieuw gastland voor de Wereldbeker. Gecoacht door Bora Milutinović, werd Mexico in Groep B geplaatst waar ze België met 2-1 versloegen, 1-1 gelijk speelden met Paraguay, en Irak met 1-0 versloegen. Met deze prestatie won Mexico de eerste plaats in zijn groep, en ging door naar de volgende ronde waar ze Bulgarije met 2-0 versloegen. In de kwartfinales verloor Mexico van West-Duitsland met 1-4 in een strafschoppenserie nadat de wedstrijd in 0-0 was geëindigd.

1990’s

Mexico werd gediskwalificeerd van de 1990 FIFA World Cup (en andere internationale competitie) na het gebruik van spelers boven de leeftijdsgrens in de kwalificatieronde voor de 1989 FIFA World Youth Championship, bekend als de "Cachirules" schandaal. De straf werd opgelegd aan alle nationale vertegenwoordigers van Mexico op alle door de FIFA gesanctioneerde toernooien.

In de jaren '90, na het aantrekken van coach César Luis Menotti, begon het Mexicaanse voetbal meer internationaal succes te kennen. In de Copa América van 1993 eindigden ze als tweede en verloren ze van Argentinië met 2-1 in de finale.

Op de Wereldbeker van 1994 won Mexico zijn groep door middel van tiebreakers, waardoor het uit een groep kwam bestaande uit Italië, Ierland en Noorwegen. Mexico verloor echter in de tweede ronde van Bulgarije op strafschoppen.

Op de Wereldbeker van 1998 werd Mexico ingedeeld in een groep met Nederland, Zuid-Korea en België. Mexico won zijn openingswedstrijd met 3-1 van Zuid-Korea. Mexico speelde met 2-2 gelijk tegen België, en speelde ook met 2-2 gelijk tegen Nederland, waardoor het zich plaatste voor de ronde van 16. In die ronde verloor Mexico met 2-1 van Duitsland.

In 1999 won Mexico zijn eerste officiële FIFA-toernooi door als eerste gastland de FIFA Confederations Cup te winnen. Mexico versloeg de Verenigde Staten met 1-0 in de halve finales en Brazilië, dat in 1998 tweede werd op de Wereldbeker, met 4-3 in de finale.

2000’s

Mexico werd geplaatst in Groep G op het Wereldkampioenschap 2002 naast Italië, Kroatië en Ecuador. Mexico begon met een 1-0 overwinning op Kroatië. In de tweede wedstrijd behaalde Mexico een 2-1 overwinning op Ecuador. Daarna speelde Mexico met 1-1 gelijk tegen Italië. In de ronde van 16 speelde Mexico tegen de rivalen van de Verenigde Staten en verloor met 2-0.

Mexico was een van de acht geplaatste teams op de 2006 FIFA World Cup in Duitsland. Mexico zat in Groep D met Iran, Angola en Portugal. Mexico won zijn openingswedstrijd met 3-1 van Iran. In hun tweede wedstrijd speelde Mexico met 0-0 gelijk tegen Angola. Mexico bereikte de ronde-of-16, ondanks een 2-1 nederlaag tegen Portugal. Mexico zag een ander ronde van 16 verlies, dit keer van Argentinië, 2-1. Mexico's coach Ricardo Lavolpe trad af na het toernooi, en werd opgevolgd door Hugo Sánchez.

Na de finale van de 2007 CONCACAF Gold Cup met 1-2 te hebben verloren van de Verenigde Staten, herpakte Mexico zich succesvol op de 2007 Copa América. Eerst versloegen ze Brazilië met 2-0, daarna versloegen ze Ecuador en speelden ze gelijk met Chili om eerste te worden in Groep B. In de kwartfinales versloeg Mexico Paraguay met 6-0, maar in de halve finales verloren ze met 3-0 van Argentinië. Mexico verzekerde zich van de derde plaats tegen Uruguay door met 3-1 te winnen.

In juli 2009 won Mexico hun vijfde Gold Cup, en achtste CONCACAF-kampioenschap in het algemeen, na de Verenigde Staten in de finale met 5-0 te hebben verslagen.

2010’s

Mexico kwalificeerde zich voor de 2010 FIFA World Cup, waar ze werden ingedeeld in Groep A met gastland Zuid-Afrika, Frankrijk en Uruguay. Ze speelden 1-1 gelijk tegen Zuid-Afrika, versloegen Frankrijk met 2-0 en verloren met 1-0 van Uruguay. Ze gingen door naar de ronde van 16, waar ze werden uitgeschakeld na een 1-3 nederlaag tegen Argentinië.

De 2011 CONCACAF Gold Cup zag Mexico hun groep winnen met drie overwinningen en geen verliezen. Tijdens het toernooi testten vijf spelers positief op de verboden stof clenbuterol en werden geschorst voor de competitie. Mexico versloeg Guatemala in de kwartfinales met 2-1, en versloeg Honduras met 2-0. Voor het derde jaar op rij werd de finale betwist tussen Mexico en de Verenigde Staten; Mexico won de wedstrijd met 4-2, en kwalificeerde zich voor de 2013 FIFA Confederations Cup in Brazilië, waar ze in de groepsfase werden uitgeschakeld.

Mexico werd tweede in hun groep op de 2013 CONCACAF Gold Cup, en ging door naar de halve finales en stond tegenover Panama. Mexico verloor de wedstrijd met 2-1, hun tweede nederlaag tegen Panama in de competitie nadat ze in de groepsfase van Panama hadden verloren. De twee nederlagen tegen Panama waren de eerste twee keer dat Panama ooit Mexico had verslagen in een Gold Cup wedstrijd.

Mexico won slechts twee van de tien wedstrijden tijdens de vierde ronde van 2014 WK-kwalificatie, maar kwalificeerde zich voor een intercontinentale play-off als de op drie na hoogst geplaatste ploeg in de CONCACAF-regio. Ze versloegen Nieuw-Zeeland met 9-3 op aggregaat om zich te kwalificeren voor een zesde achtereenvolgende WK. De ploeg bereikte de ronde van 16 waar ze met 2-1 werden verslagen door Nederland.

Op de 2015 CONCACAF Gold Cup, werd Mexico ingedeeld in groep C samen met Triniad en Tobago, Cuba en Guatemala. De ploeg werd tweede in de groep en won de kwartfinale tegen Costa Rica en de halve finale tegen Panama, beide onder controversiële omstandigheden. Mexico won de Gold Cup door Jamaica in de finale met 3-1 te verslaan. Twee dagen na de finale werd Miguel Herrera ontslagen als coach van de nationale ploeg na een vermeende fysieke woordenwisseling met TV Azteca omroeper Christian Martinoli. Op 10 oktober versloeg Mexico de Verenigde Staten met 3-2 om de eerste editie van de CONCACAF Cup te winnen en zich zo te kwalificeren voor de 2017 FIFA Confederations Cup in Rusland. De volgende maand werd Juan Carlos Osorio aangesteld als Mexico's 16de manager, ter vervanging van interim-manager Ricardo Ferretti.

Mexico begon aan de Copa América Centenario, georganiseerd in de Verenigde Staten, met een ongeslagen reeks van 13 wedstrijden, die begon in juli 2015. El Tri plaatste zich als eerste in Groep C, won met 3-1 van Uruguay en 2-0 van Jamaica, en speelde 1-1 gelijk met Venezuela. In de kwartfinale tegen Chili in Santa Clara, Californië, verloor de ploeg met 7-0, waardoor de ongeslagen streak na bijna een jaar eindigde op 16. Na de wedstrijd verontschuldigde manager Osorio zich bij de fans van Mexico voor wat hij omschreef als een "schande, een ongeluk van het voetbal".

Op de Confederations Cup 2017 werd Mexico ingedeeld in Groep A samen met Portugal, Nieuw-Zeeland en gastland Rusland. El Tri ging door als runners-up van de groep, en verloor met 4-1 van Duitsland in de halve finales. Mexico eindigde als vierde in het toernooi, en verloor met 2-1 van Portugal in de derde-plaatswedstrijd.

In hun openingswedstrijd van de 2018 FIFA World Cup, Mexico versloeg titelverdediger Duitsland, dankzij een enig doelpunt van Hirving Lozano, voor de eerste keer in een World Cup wedstrijd. In de volgende wedstrijd versloegen ze Zuid-Korea met 2-1 door doelpunten van Carlos Vela en Javier Hernández, maar in de laatste wedstrijd van de groepsfase gingen ze met 3-0 onderuit tegen Zweden. Ondanks het verlies kwalificeerde Mexico zich voor het zevende toernooi op rij voor de ronde van 16. In de ronde van 16 werd Mexico met 0-2 verslagen door Brazilië; de nederlaag betekende dat Mexico voor het zevende toernooi op rij er niet in slaagde de kwartfinale te bereiken sinds ze voor het laatst gastheer waren van de Wereldbeker in 1986. Op 28 juli vertrok Juan Carlos Osorio als hoofdcoach na het verstrijken van zijn contract.

In januari 2019 werd Gerardo Martino aangesteld als de nieuwe hoofdcoach van Mexico, waarmee hij de derde Argentijn werd die de nationale ploeg zou coachen. In het Gold Cup-toernooi van dat jaar wonnen ze alle drie de wedstrijden in de groepsfase, versloegen ze Costa Rica via strafschoppen met 5-4 na een 1-1 gelijkspel in de kwartfinale en wonnen ze van Haïti in de halve finale. Mexico won de Gold Cup door de Verenigde Staten in de finale met 1-0 te verslaan.

Thuisstadion

Het Estadio Azteca, in het Spaans ook bekend als "El Coloso de Santa Úrsula", werd gebouwd in 1966. Het is het officiële thuisstadion van het nationale elftal van Mexico, evenals van het Mexicaanse clubteam Club América. Het heeft een officiële capaciteit van 87.523, waardoor het het grootste voetbalstadion in Amerika is en het op twee na grootste stadion in de wereld voor die sport. In 1970 en 1986 werd in het stadion de finale van de FIFA-wereldbeker gespeeld.

Vriendschappelijke wedstrijden van het nationale elftal van Mexico vinden vaak plaats in stadions in de Verenigde Staten en in heel Mexico, waaronder het Azteca.

Kits en wapenschild

Het nationale elftal van Mexico gebruikt traditioneel een driekleurensysteem, bestaande uit groene shirts, witte shorts en rode sokken, die hun oorsprong vinden in de nationale vlag van Mexico, bekend als de driekleur. Tot het midden van de jaren vijftig droeg Mexico een overwegend kastanjebruine outfit, met zwarte of donkerblauwe shorts.

Groen, wit en rood blijven als accentkleuren over.

In 2017 werden de truien van de nationale ploeg van Mexico bijgewerkt om hun Spaanse namen correct gespeld weer te geven, met het diakritische teken.

Rivaliteit met het nationale team van de Verenigde Staten

Mexico en de Verenigde Staten worden algemeen beschouwd als de twee topteams in CONCACAF. Wedstrijden tussen de twee naties trekken vaak de aandacht van de media, de publieke belangstelling en het discours in beide landen. Hoewel de eerste wedstrijd in 1934 werd gespeeld, werd hun rivaliteit niet als belangrijk beschouwd tot het einde van de jaren 1990, toen de Verenigde Staten zich ontpopten als een solide internationale ploeg. Op 15 augustus 2012 versloegen de Verenigde Staten Mexico in Estadio Azteca, de eerste overwinning van de VS tegen Mexico op Mexicaanse bodem in 75 jaar.

Sinds hun eerste ontmoeting in 1934 hebben de twee ploegen elkaar 73 keer ontmoet, waarbij Mexico de algehele reeks 36-22-15 (W-L-D) leidt en de V.S. 144-82 keer scoort. Mexico domineerde in de eerste jaren, met een 22-2-2 record tot 1980. Sindsdien is de reeks echter veel competitiever geworden, vooral door de snelle groei van het voetbal in de Verenigde Staten. Sinds 2000 is de reeks in het voordeel van de VS 17-9-6 (W-L-D), met Mexico outscored 32-40. Sinds 2011 wordt de rivaliteit echter gekenmerkt door Mexicaans succes, met de Mexicanen die de Verenigde Staten verslaan in de CONCACAF Gold Cup Final in 2011 en 2019, de CONCACAF Cup in 2015, winnen op Amerikaanse bodem voor de eerste keer sinds 1980. In 2021 verloor Mexico echter van de Verenigde Staten in zowel de Nations League-finale als de Gold Cup-finale.

Controversiële gezangen

De fans van Mexico zijn berucht om het gezang "¡eeeh puto!", dat meestal wordt geroepen wanneer de doelman van de tegenstander op het punt staat een goalkick uit te voeren.

De oorsprong van het gezang wordt verondersteld te zijn ontwikkeld in de jaren 1980 in Monterrey, waar in little league American football wedstrijden, fans "¡eeeh pum!" scandeerden tijdens de opening kickoff. Deze chant werd niet denigrerend gebruikt aangezien het woord pum wordt toegeschreven aan een of andere impact. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat de huidige versie van het gezang ergens tussen 2000 en 2003 is ontstaan door supporters van Atlas F.C. naar de voormalige doelman van Atlas, Oswaldo Sanchez, bestaan er geen primaire bronnen die deze bewering ondersteunen en is het een stadslegende. Het vroegst gedocumenteerde gebruik van puto op deze manier gezongen door fans vond plaats op 22 mei 2004, tijdens de tweede ronde van de herhalingwedstrijd van de Clausura 2004 tussen Cruz Azul en C.F. Pachuca. De fans van Pachuca riepen herhaaldelijk puto telkens wanneer Óscar Pérez een doeltrap uitvoerde.

Sancties

Vanwege de homofobe betekenis van het woord puto in het Mexicaans Spaans (een vulgaire term voor een mannelijke prostituee), kreeg het gezang negatieve aandacht tijdens het WK voetbal 2014. De fans van Mexico verdedigden het als zijnde traditioneel gebruikt in de Liga MX. Op 23 juni 2014 staakte de FIFA een onderzoek en concludeerde dat het gezang "in de specifieke context niet als beledigend werd beschouwd". Football Against Racism in Europe, een antidiscriminatie-organisatie, bekritiseerde de uitspraak als "teleurstellend". In 2017, in de aanloop naar het WK 2018, legde de FIFA de voetbalbond Mexico een boete op vanwege het gebruik van het gezang door de fans en voerde escalerende sancties in, die voor het eerst werden toegepast in Liga MX-wedstrijden in 2019. In 2021 werden drie internationale wedstrijden van Mexico in de Verenigde Staten stilgelegd vanwege het gedrag van de fans, waaronder de CONCACAF Nations League-finale, waarin fans ook dingen op het veld gooiden en Giovanni Reyna in het gezicht werd geraakt door een zwaar voorwerp. Op 18 juni 2021 kondigde de FIFA aan dat als straf voor het gebruik van het gezang in een preolympisch toernooi in Guadalajara, toeschouwers zouden worden uitgesloten van de eerste twee kwalificatiewedstrijden van Mexico voor het Wereldkampioenschap 2022.