Voetballer - Marokko

Marokko

Het nationale voetbalelftal van Marokko, bijgenaamd "de Atlas Leeuwen", vertegenwoordigt Marokko in de internationale voetbalcompetities. Het wordt gecontroleerd door de Koninklijke Marokkaanse Voetbal Federatie, ook bekend als FRMF. De kleuren van het team zijn rood en groen. De ploeg is lid van zowel de FIFA als de Confederation of African Football (CAF).

Op internationaal vlak won Marokko in 1976 de African Cup of Nations, twee keer het kampioenschap van de Afrikaanse landen en één keer de FIFA Arab Cup. Ze hebben zes keer deelgenomen aan de FIFA Wereldbeker. Hun beste resultaat kwam in 1986, toen ze het eerste en enige Afrikaanse en Arabische nationale team waren dat bovenaan een groep eindigde op het FIFA Wereldkampioenschap. In 1986 eindigde Marokko in groep F voor Engeland, Portugal en Polen, nadat het Polen en Engeland op een doelpuntloos gelijkspel had gehouden en Portugal met 3-1 had verslagen. Zo werden ze het eerste Afrikaanse nationale voetbalteam, en slechts het tweede nationale voetbalteam van buiten Europa en Amerika (na Noord-Korea in het WK 1966), dat de tweede ronde op het WK bereikte. In de daaropvolgende knock-outronde van 16 verloren ze nipt van West-Duitsland, dat uiteindelijk tweede werd: 1-0.

De traditionele rivalen van Marokko zijn voornamelijk Algerije, Tunesië en Egypte. Marokko heeft ook zeer competitieve wedstrijden tegen Gabon en Ivoorkust, als gevolg van hun frequente ontmoetingen in de afgelopen jaren. Marokko heeft veel getalenteerde spelers die in Europa geboren zijn en actief zijn in de Europese topcompetities (Premier League, LaLiga, Serie A, Bundesliga, Ligue 1 en Eredivisie), en wordt beschouwd als een van de beste teams in de Afrikaanse voetbalgeschiedenis.

De Atlas Leeuwen werden beschouwd als één van de beste nationale voetbalploegen ter wereld toen zij in april 1998 de 10e plaats innamen op de FIFA Wereldranglijst, als eerste Afrikaanse nationale ploeg in de geschiedenis die door de FIFA in de top tien van nationale voetbalploegen werd gerangschikt. Ze zijn ook de enige Afrikaanse nationale ploeg in de geschiedenis die drie opeenvolgende jaren bovenaan de FIFA Wereldranglijst hebben gestaan, door de FIFA van 1997 tot 1999. In juni 2022 staat Marokko op de 22e plaats van de beste nationale ploegen ter wereld.

Successen en nederlagen (1976-1986)

Marokko, met coach Virgil Mărdărescu (Roemenië) en aanvoerder Ahmed Faras, veroverde de continentale cup door de eindronde van de African Cup te winnen in 1976.

Marokko, in groep B had deze landen als tegenstanders: Soedan, Zaïre en Nigeria. Ze werden eerse in de poule en kwalificeerden zich voor de volgende ronde met 4 ploegen samen met Egypte, Nigeria en Guinee. Het gelijkspel (1-1) tegen Guinee was goed voor de eerste beker uit de geschiedenis van Marokko

Marokko kon zich niet kwalificeren voor het WK van 1974, de Wereldbeker van 1978 en de WK van 1982. Tijdens de Afrika Cup van 1978 werden ze in de eerste ronde uitgeschakeld. Op de Afrika Cup van 1980 werden ze derde door in de kleine finale Egypte met 2-0 te verslaan. 

Marokko kwalificeerde zich niet  voor de Afrika Cup in 1982 en 1984. Op de Afrika Cup van 1986 eindigden ze vierde. Ik de kleine finale werden ze door Ivoorkust verslagen.

De Gouden Generatie (1986-2000)

Marokko kwalificeerde zich voor de Wereldbeker 1986, in Mexico. Marokko won verrassend zijn poule met Portugal, Engeland en Polen.

Ze speelden gelijk tegen het Engelse en Poolse team, en boekten een 3-1 overwinning tegen Portugal. Ze werden nipt uitgeschakeld door West-Duitsland in de volgende ronde, door een doelpunt van Lothar Matthäus. Marokko is daarmee het eerste Afrikaans en Arabisch team dat de eerste ronde van een WK overleefde.

Twee jaar later nam Marokko deel aan de African Cup van 1988, als gastland. Ze werden in de halve finale uitgeschakeld door Kameroen. Ook de kleine finale verloren ze tegen Algerije, na het nemen van penaly’s.

Ze plaatsten zich niet voor de wereldbeker van 1990 , en op de African Cup of Nations van 1992 werd de ploeg in de eerste ronde uitgeschakeld. Marokko nam niet deel aan de Afrika Cup van 1994 en 1996.

Marokko ko zich wel plaatsen voor 2opeenvolgende wereldkampioenschappen: de Verenigde Staten in 1994 en Frankrijk in 1998. Ze werden telkens in de eerste ronde uitgeschakeld.

Op de Afrika Cup van 1998 werd Marokko, nadat ze hun poule hadden gewonnen, uitgeschakeld door Zuid-Afrika (2-1). Voor het WK van 2002 konden ze zich niet kwalificeren.

Moeilijke jaren (2004-2018)

Marokko nam deel aan de African Cup of Nations 2004, Marokko werd ingedeeld in Groep D, versloeg Nigeria met 1-0, versloeg Benin met 4-0 en speelde 1-1 gelijk met Zuid-Afrika. Marokko plaatste zich voor de knock-outfase, waarin het moest aantreden tegen Algerije. Ze wonnen uiteindelijk met 3-1 in extra tijd en wonnen een verbluffende 4-0 tegen Mali in de halve finale. Ze verloren de finale van 2004 van de African Cup of Nations tegen Tunesië met 2-1.

De Local Atlas Lions werden uitgeschakeld in de kwalificaties voor de eerste twee edities van het African Nations Championship (CHAN) in 2009 en 2011, voordat ze zich voor de eerste keer kwalificeerden voor het CHAN in de editie van 2014, die werd gehost in Zuid-Afrika in plaats van Libië, die aanvankelijk de enige continentale nationale competitie voor lokale spelers zou organiseren.

Tijdens hun eerste deelname aan de competitie, kwamen de Marokkanen, onder leiding van coach Hassan Benabicha (die, ter vervanging van Rachid Taoussi, werd gevraagd om het team te leiden slechts een paar dagen voor de start van het eindtoernooi), niet verder dan de tweede ronde. Rachid Taoussi had aan de basis gestaan van de kwalificatie van de Marokkanen voor de competitie, maar kreeg niet de kans om verder te gaan dan dat, want hij werd vervangen door Hassan Benabicha, die het destijds goed had gedaan in verschillende regionale en internationale competities met andere lagere categorieën Marokkaanse nationale teams.

De eerste twee wedstrijden voor de Marokkanen in het toernooi waren 0-0 en 1-1 gelijke spelen tegen respectievelijk Zimbabwe en Burkina Faso. Het was pas na de derde wedstrijd dat de Atlas Leeuwen zich konden verzekeren van kwalificatie voor de tweede ronde, na Oeganda met 3-1 te hebben verslagen. In de kwartfinales werd Marokko verrassend verslagen door Nigeria 3-4, na een 3-0 voorsprong in de eerste helft.

In 2016 was het een andere Marokkaanse coach, met de beroemde naam van Mohamed Fakhir, die de Marokkanen voor de tweede opeenvolgende keer naar kwalificatie leidde op het CHAN, dat in Rwanda werd georganiseerd. Dit was echter nog slechter dan hun vorige toernooi run, met de Atlas Leeuwen die in de eerste ronde werden uitgeschakeld na derde te zijn geworden in hun groep.

De laatste wedstrijd van de ploeg, een verbluffende 4-1 overwinning tegen gastland Rwanda, kon de uitschakeling van de Marokkanen niet voorkomen; ze hadden in hun eerste twee wedstrijden al een doelpuntloos gelijkspel tegen Gabon en een 0-1 nederlaag tegen Ivoorkust geleden.

In 2012 won het nationale team de Arabische Cup 2012, een toernooi voorbehouden aan Arabische nationale teams met een team dat enkel bestaat uit spelers die in het Marokkaans kampioenschap spelen. Marokko begon zijn eerste wedstrijd met een 4-0 overwinning tegen Bahrein. Ze speelden hun tweede wedstrijd gelijk tegen Libië en wonnen een verbluffende 4-0 in hun derde wedstrijd tegen Jemen, allemaal gescoord door Yassine Salhi. Ze kwalificeerden zich voor de knock-out fasen na het winnen van hun groep. Ze stonden tegenover Irak in de halve finale die ze met 2-1 wonnen. Ze stonden voor de tweede keer in het toernooi tegenover Libië in de finale nadat ze hun eerste wedstrijd gelijk hadden gespeeld. Ze versloegen Libië in de finale door strafschoppen na een zeer lang 1-1 gelijkspel; Yassine Salhi was de topscorer en werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi.

Marokkaanse fans konden niet alleen genieten van de hosting van het CHAN in het koninkrijk twee jaar later in 2018, maar ook van een toernooizege voor hun lokale nationale team, dat het derde Noord-Afrikaanse land werd dat de titel van de competitie won, na Tunesië, winnaars in 2011, en Libië in 2014. De weg was niet gemakkelijk voor de Marokkaanse spelers, die in 2018 werden gecoacht door Jamal Sellami, omdat ze het moesten opnemen tegen sterke, ervaren Afrikaanse nationale teams, vooral in de halve finale en de finale wedstrijden. In de groepsfase was de weg gemakkelijker, met een 4-0 overwinning tegen Mauritanië, gevolgd door een tweede 3-1 overwinning tegen Guinee, vóór een doelpuntloos gelijkspel tegen Soedan in de laatste groepswedstrijd. De Local Atlas Lions eindigden bovenaan hun groep met 7 van de 9 punten om door te gaan naar de kwartfinales, waar ze Namibië met 2-0 versloegen in Casablanca. Op 31 januari 2018 schreef Al Mountakhab geschiedenis, want ze kwalificeerden zich voor het eerst in hun geschiedenis voor de eindstrijd van het CHAN na het verslaan van 2014 titelwinnaars Libië met 3-1 in het Stade Mohammed V in Casablanca. De finalewedstrijd was een vlaag van Marokkaanse doelpunten. Er werden er in totaal vier gescoord, door Zakaria Hadraf in zowel de 44e als 61e minuut, Walid El Karti in de 64e minuut, evenals Ayoub El Kaabi (topscorer van de competitie) in de 73e minuut, om de eerste CHAN-titel voor het koninkrijk te winnen. Ayoub El Kaabi werd later uitgeroepen tot totale man van het toernooi.

Tweede tijdperk (2018-heden)

Op het wereldkampioenschap voetbal van 2018 keerde Marokko na een afwezigheid van 20 jaar terug naar de wereldbekerfinale. De Noord-Afrikanen werden geloot in Groep B met WK-favorieten Spanje, Portugal, en Iran. In hun openingswedstrijd tegen Iran toonde Marokko volle inzet maar verloren met 1-0 in de laatste minuten van de wedstrijd, gescoord door een eigen doelpunt. In hun tweede wedstrijd, tegen Portugal, verloor Marokko met 1-0 door een doelpunt van Cristiano Ronaldo. In de laatste wedstrijd tegen Spanje namen ze de leiding met 2-1 maar konden die niet behouden, en speelden met 2-2 gelijk, gescoord door Khalid Boutaïb en Youssef En-Nesyri.

Marokko ging de 2019 AFCON in met veel vertrouwen, na het spelen van de vorige World Cup. Maar ondanks drie overwinningen in de groepsfase, werd Marokko in de ronde van zestien schokkend uitgeschakeld door het minder bekende Benin.

Op 19 oktober 2019 kwalificeerde Marokko zich voor de 2020 African Nations Championship in Kameroen en haalde het voor de vierde keer op rij de finale na Algerije met 3-0 te hebben verslagen in het Stade municipal in Berkane. Marokko, als titelhouders, werden geplaatst in Groep C naast Rwanda, Togo en Oeganda. Het toernooi werd met een jaar uitgesteld vanwege de COVID-19 pandemie. Marokko won hun openingswedstrijd tegen Togo niet overtuigend, dankzij een penalty gescoord door Yahya Jabrane in de 27ste minuut. De tweede wedstrijd tegen Rwanda eindigde in een doelpuntloos gelijkspel. Marokko kwam terug van een 1-0 achterstand om comfortabel een 5-2 overwinning te boeken tegen Oeganda, de groep winnend met 7 punten en hun tegenstanders uitschakelend in het proces. Marokko versloeg vervolgens Zambia met 3-1 in de kwartfinales en plaatste zich daarmee voor de halve finales tegen Kameroen. De Atlas Leeuwen zouden de gastheren uitschakelen met een eclatante 4-0 uitslag in het Limbe Stadion. In februari 2021 won Marokko hun tweede titel na een 2-0 overwinning op Mali in de finale in het Stade Ahmadou Ahidjo in Yaoundé, met beide doelpunten laat in de tweede helft gescoord door Soufiane Bouftini en Ayoub El Kaabi. Marokko werd zo de eerste ploeg die back-to-back titels won sinds de invoering van het toernooi in 2009. Soufiane Rahimi werd uitgeroepen tot totale man van het toernooi na een verbazingwekkende prestatie van in totaal 5 doelpunten.

In december 2021 begon Marokko zijn onderneming op de FIFA Arab Cup 2021 in Groep C, samen met Jordanië, Palestina en Saoedi-Arabië. Marokko opende het toernooi met een 4-0 overwinning tegen Palestina, Marokko wist vervolgens een zeer defensief Jordanië te overwinnen met een andere 4-0 triomf, Ze wonnen hun laatste wedstrijd in een 1-0 overwinning tegen Saoedi-Arabië. ze werden uitgeschakeld in de kwartfinale na penalty-shootout tegen Algerije.

Na het gemakkelijk winnen van hun 2021 Afrika Cup of Nations kwalificatiegroep, die bestond uit Mauritanië, Burundi, en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Marokko was één van de favorieten om de 2021 editie van het toernooi in Kameroen te winnen. Marokko werd in groep E ingedeeld met Gabon, Ghana en de Comoren. Marokko won zijn eerste wedstrijd tegen Ghana gescoord door Sofiane Boufal in de laatste minuten van de wedstrijd. In hun tweede wedstrijd tegen de Comoren behaalden ze een 2-0 overwinning. Hun laatste wedstrijd tegen Gabon moest beslissen wie bovenaan de tabel zou eindigen, het eindigde in een 2-2 gelijkspel. Marokko plaatste zich voor de ronde van 16 na eerste te zijn geworden in de groep. Ze wonnen van Malawi met 2-1 in de ronde van 16. Ze werden uitgeschakeld in de kwartfinale na een 2-1 verlies tegen Egypte.